شباهت های بهار بـه قیـامت

شباهت هاي بهار بـه قيامت

هر انساني درون طول زندگي خود حوادث و رخدادهاي بسياري را ديده هست و تلخي ها و شيريني هاي فراواني را تجربه کرده است. شباهت بهار و زمستان اما آنچه کـه جالب بـه نظر مي رسد، شباهت بهار و زمستان نحوه واکنش انسان ها درون برابر آنـها است.

برخي چنان مبهوت حوادث روزگارند کـه با تلخي اين حوادث، تنـها تلخ کام مي شوند و با شيريني آن تنـها شيرين کام مي گردند. شباهت بهار و زمستان برخي هم زندگي را همانند يک سرگرمي مي پندارند و عادت کرده اند کـه از کنار حوادث آن بـه راحتي گذر کنند و کاري بـه تلخي و شيريني آن نداشته باشند. اما گروهي هم هستند کـه همـه حوادث زندگي را کلاسي پرنشاط و درس آموز مي بينند و از لحظه لحظه آن عبرت مي آموزند.

درست مثل يک فيلم يا سريال تلويزيوني. برخي از مردم همانگونـه کـه پاي فيلم هاي درام، کامشان تلخ مي شود و اشکشان جاري مي گردد، پاي فيلم هاي طنز هم کـه مي نشينند قهقهه شان بـه آسمان مي رود و با تمام وجود مي خندند. اما بعد از پايان فيلم، نقد و تحليلي از آن ندارند و تنـها متاثر از رخدادهاي آن شده اند.

گروه ديگري از مردم هم کـه اصلا کاري بـه محتواي فيلم ها ندارند و تنـها براي سرگرمي و گذراندن وقت، پاي آن مي نشينند. اما درون مقابل گروهي هم هستند کـه با ديدي نکته سنج بـه آن مي نگرند و نقادانـه بـه محتواي فيلم نگاه مي کنند و از حوادث و رخدادهاي آن عبرت مي گيرند.

بعيد هست که برتري گروه سوم بري پوشيده باشد و عقل بشري ارزش آن را درک نکند. زيرا همـه مي دانند کـه شرافت و بزرگي انسان بر ديگر موجودات عالم، همين قوه تحليل هست که خداوند تنـها بـه او داده هست و بس.

با مروري اجمالي بر آيات قرآن خواهيم يافت کـه خواسته خداوند نيز همين هست که از يک يک حوادث عالم عبرت بياموزيم و از جريانات مختلف زندگي پند گيريم. يکي از اين حوادث پر اهميت کـه هر ساله درون زندگي يکايک ما تکرار مي شود و شادابي و طراوت را برايمان بـه ارمغان مي آورد، بهار طبيعت است. شما بـه بهار و حوادث موجود درون آن چگونـه نظاره مي کنيد؟

ماکتي بـه شکل بهار

بهار کـه مي آيد روح زندگي را نيز با خود مي آورد. انگار نسيم بهاري دميدن روح الهي بر زمين هاي مرده است. زمين هايي کـه در پاييز و زمستان سرسبزي خود را از دست داده اند و به گورستاني از برگ ها و چوب هاي خشکيده تبديل شده اند.

اگر با دقت بـه اين صحنـه هاي شگفت آور نگاه کنيم و از روي عادت از کنار آنـها بـه راحتي عبور نکنيم، نکته اي بس بزرگ دستگيرمان خواهد شد. قرآن از اين اتفاق بزرگ طبيعت، درسي بزرگ تر بـه ما مي آموزد. خداوند درون آيه 9 سوره فاطر مي فرمايد:

«... فَأَحْيَيْنا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها كَذلِكَ النُّشُورُ»؛ ما زمين را بعد از مردنش زنده مى‏كنيم. رستاخيز نيز همين گونـه است!

طبيعت بهاري از زمين مرده، چمنزار و گلزاري زيبا مي آفريند و از چوب هاي خشکيده اي کـه گويا سالها هست مرده اند، درختان سرسبز و پرميوه مي سازد. بـه نظر شما اين اتفاق شگفت، شکل کوچکي از قيامت نيست؟

طبيعتي کـه در پاييز بـه زردي گراييد و در زمستان مرگي سرد را تجربه کرد، اينک درون بهار، جاني تازه گرفته هست و زندگي دوباره اي را تجربه مي کند. بنابراين خدايي کـه مي تواند هر ساله طبيعتي با اين پهنا و عظمت را از مرگ بـه زندگي بازگرداند، خواهد توانست از مردگان انسان ها رستاخيزي پرعظمت بيافريند.

پس بهار، «نمونـه کوچک شده رستاخيز» يا بـه اصطلاح امروزي ها «ماکت قيامت» است. نمونـه اي کـه نـه تنـها يک بار درون طول زندگي خود آن را مي بينيم بلکه هر ساله آن را تجربه مي کنيم و اين گردش طبيعي فصل ها را بارها و بارها نظاره مي نماييم. بـه قول مولوي:

اين بهار نو ز بعد برگ ريز                                  هست برهان بر وجود رستخيز

يکي از اصحاب پيامبر مي گويد از ايشان پرسيدم: شباهت بهار و زمستان اي رسول خدا! چگونـه خداوند مردگان را درون قيامت زنده مي کند؟ آيا درون جهان آفرينش نيز نشانـه اي براي اين مساله وجود دارد؟

پيامبر خدا صلّي الله عليه و آله پاسخ داد: آيا که تا به حال از سرزميني کـه خشک و مرده باشد، عبور نکرده اي؟ آيا بعد از چندي از همان زمين خشک و مرده گذر نکرده اي کـه گويي از خرمي و سرسبزي بـه حرکت درون آمده است؟

او مي گويد بـه حضرت گفتم: آري اي پيامبر خدا.

سپس حضرت فرمودند: اينگونـه خداوند مردگان را زنده مي کند و اين نمونـه و نشانـه او درون آفرينش است.(تفسير نمونـه، ج 18، ص 192)

شباهت هاي بهار بـه قيامت

1ـ همانطور کـه طبيعت بعد از زندگي پر حرارات خود درون بهار و تابستان آهسته آهسته از جنب و جوش مي افتد، درون پاييز رو بـه خزان مي رود و در زمستان بـه کلي از جنب و جوش مي افتد، انسانـها نيز بعد از يک دوره زندگي پر جنب و جوش، آهسته آهسته بـه خزان عمر خود نزديک مي شوند و پس از چندي مي ميرند.

اما همانگونـه کـه خداوند از سرزمين مرده، طبيعتي سرسبز و زنده مي آفريند، از قبرستان هاي بشر نيز قيامتي پرجنب و جوش خواهد ساخت.

2ـ بهار يادآور سر برآوردن گياهان زنده از درون خاک است. خاک ها بـه کناري زده مي شود و آنچه ماه ها پيش درون زمين مدفون شده بود، حالا بـه شکلي ديگر از زمين سر برمي آورد. گويا کـه اين صحنـه درون قيامت هم تکرار مي شود. مردگاني کـه سال ها پيش درون زمين دفن شده اند و پوسيده اند درون بهار قيامت زنده مي شوند و ناگاه سر از قبر بيرون مي آورند.

3ـ بهار، فصل نمايان شدن زحمت هاي گذشته است. شکوفه هاي زيبا کـه روييد تازه معلوم مي شود کـه هر کشاورزي چقدر زحمت کشيده است؟ حجم شکوفه ها و گياهان سر از خاک افراشته نشان خواهد داد کـه چقدر کاشته بوده ايم و چقدر برداشت خواهيم کرد. اگرچه بهار، فصل برداشت نيست اما فصل نمايان شدن حجم برداشت کـه هست.

قيامت هم کـه به پا مي شود شکوفه هاي عمل انسان سر برمي آورد و حجم تلاش شايسته انسان درون دنيا را نمايان مي کند. البته فصل برداشت بهشت هست ان شاء الله.

4ـ هر شکوفه اي رنگي دارد و هر گياهي شکلي. بهار کـه مي آيد تازه ارزش کاشته هاي کشاورزان نمايان مي گردد. شکوفه ها و سبزه هاي برآمده از خاک بـه همگان مي فهمانند کـه چه جنسي و با چه ارزشي کاشته شده است. علف کاشته ايم يا زعفران. بادمجان کاشته ايم يا گردو. ميوه مرغوب کاشته ايم يا نامرغوب. از بذر اصلاح شده و خالص استفاده کرده ايم يا ناخالص و بيمار.

قيامت هم کـه مي شود ارزش اعمالمان خود بـه خود روشن مي گردد. چه بسا اعمال بزرگي کـه تو خالي و پوچ هست و اعمال کوچکي کـه همچون فندق، ارزشي والا يافته است.

به راستي کـه چه قيامتي هست اين قيامت.

سيدمصطفي بهشتي

گروه دين تبيان

---

[شباهت های بهار بـه قیـامت شباهت بهار و زمستان]

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Tue, 10 Jul 2018 06:12:00 +0000

---